Georganiseerd misbruik verwijst naar situaties waarin een groep volwassenen op systematische wijze betrokken is bij het misbruiken van kinderen en/of volwassenen. Dit kan fysiek, psychisch, emotioneel en seksueel geweld omvatten. Slachtoffers, waaronder kinderen vanaf jonge leeftijd, worden vaak gemarteld, geïsoleerd, geprostitueerd, verkocht en/of ondergaan indoctrinatie en mind-control. Van het misbruik wordt vaak beeldmateriaal gemaakt die gebruikt wordt voor handel of chantage.

Bij georganiseerd misbruik is er altijd sprake van twee of meerdere daders die samenwerken om het misbruik mogelijk te maken. Deze netwerken kunnen ontstaan vanuit familieverband, maar ook via bekende, zoals buren of via een (geloofs)gemeenschap.

De controle binnen dergelijke netwerken gaat verder dan alleen seksueel misbruik of fysiek geweld. Door indoctrinatie en mind-control worden slachtoffers, vaak vanaf hun jeugd, zodanig geprogrammeerd dat ze onbewust handelen, denken en voelen volgens de normen en waarden van het netwerk.

Georganiseerd misbruik gaat vaak samen met sadistisch, ritueel of satanisch misbruik. Deze elementen kunnen zowel onderdeel zijn van het georganiseerde misbruik als de drijfveer van een specifiek netwerk

Sadistisch misbruik kenmerkt zich door het opzettelijk toebrengen van pijn, angst, verwarring of lijden bij een ander, vaak met het doel om controle, macht of plezier te verkrijgen uit het lijden van het slachtoffer. Binnen georganiseerd misbruik komen tijdens sadistisch geweld martelingen, vernederingen, gewelddadig misbruik en doden van dieren en/of mensen voor.

Ritueel misbruik is een vorm van georganiseerd misbruik en gaat vaak samen met sadistisch misbruik. Het verwijst naar geweld en misbruik dat wordt uitgevoerd volgens een vastgestelde reeks rituelen of ceremoniële handelingen. Deze handelingen worden steeds op dezelfde wijze uitgevoerd. Tijdens het ritueel kan gebruik gemaakt worden van zang, mantra’s, gebeden, symbolen of specifieke rituele handelingen. Het misbruik kan plaatsvinden in een context die verbonden is met religieuze of spirituele overtuigingen, zoals bepaalde sekten, culten of ideologieën. Hierbij kunnen rituelen of overtuigingen rondom hogere machten, godsdienst of het bovennatuurlijke een centrale rol spelen.

Satanisch misbruik is een vorm van georganiseerd misbruik die vaak samengaat met ritueel misbruik. Het verwijst naar geweld of misbruik dat plaatsvindt onder het mom van aanbidding van Satan of de duivel. Het misbruik wordt dan gemotiveerd door een geloof of ritueel dat gericht is op het vereren van deze figuren, vaak met destructieve en perverse praktijken.

Netwerken organiseren zich op verschillende manieren en bestaan uit zowel mannen als vrouwen die zich in groepen verenigen. Dit kan plaatsvinden binnen families, maar ook tussen buren of via (geloofs) gemeenschappen. Deze volwassenen betrekken vaak (hun eigen) kinderen bij het georganiseerd misbruik. De groep als geheel wordt vaak aangeduid als ‘het netwerk’. Binnen dit netwerk ontstaat een omgeving waarin geweld, zowel fysiek als emotioneel, manipulatie en misbruik systematisch en langdurig plaatsvinden.

Een belangrijk kenmerk van dergelijke netwerken is de manipulatie die kinderen ondergaan. Dit kan emotioneel en psychologisch geweld omvatten, waarbij indoctrinatie en mind-control technieken vaak worden ingezet om controle te krijgen over de slachtoffers.
Slachtoffers van georganiseerd misbruik kunnen op elke leeftijd betrokken raken in een netwerk, wel zien we vaak dat slachtoffers al vanaf hun vroege kindertijd in dergelijke netwerken zijn betrokken.

Indoctrinatie is het systematisch en eenzijdig blootstellen aan bepaalde overtuigingen, waarden, opvattingen en gedragingen, vaak met het doel de gedachten en acties van een persoon volledig in lijn te brengen met de wensen en het voortbestaan van het netwerk. Binnen de context van georganiseerd misbruik gebeurt dit hoofdzakelijk onder dwang, druk of bedreiging en kan het gepaard gaan met fysieke of psychologische straffen.

Indoctrinatie is meestal een geleidelijk proces, waarbij een slachtoffer steeds verder wordt geïsoleerd van diens eigen overtuigingen en gevoelens. Gedurende dit proces kunnen mensen zó sterk geïndoctrineerd raken, dat hun eigen wensen, behoeften en emoties onderdrukt of zelfs volledig verworpen worden. Het resultaat kan zijn dat een slachtoffer zijn of haar eigen gevoelens niet meer herkent, laat staan deze nog kan benoemen.

De overtuigingen die door indoctrinatie worden opgelegd, kunnen uiteindelijk de manier waarop iemand de wereld ervaart, denkt en voelt diepgaand beïnvloeden. Dit leidt ertoe dat slachtoffers (onbewust) handelen op basis van wat ze is aangeleerd, in plaats van hun eigen authentieke verlangens of inzichten te volgen.

Mind-control is een manipulatie die gericht is op het beïnvloeden van het denken, voelen en handelen van een persoon. Mind-control wordt vaak gecombineerd met indoctrinatie en waarbij technieken ingezet worden zoals (doods)bedreigingen, onder water gehouden worden, isolatie, slaapgebrek, martelingen en onderdrukking van gevoelens om het slachtoffer uit te putten en dissociatie te veroorzaken. Wanneer er vervolgens indoctrinatie wordt toegepast kunnen geïndoctrineerde overtuigingen en gedragingen diep in het onderbewustzijn verankerd worden. Dit wordt vaak een programmering of opdracht genoemd.

Bij mind-control kunnen bepaalde signalen, zoals woorden, symbolen, namen, kleuren of gebaren gekoppeld worden aan de aangeleerde overtuigingen en gedragingen. Wanneer deze signalen gegeven worden, reageert het slachtoffer automatisch. Het slachtoffer is zich hier niet altijd bewust van. Hierbij moet je denken aan situaties zoals; wanneer een slachtoffer over straat loopt en iemand uit het netwerk ‘tegenkomt’ wordt er een handgebaar gemaakt waardoor er bij het slachtoffer een opdracht geactiveerd wordt. Bijvoorbeeld een opdracht om terug te keren naar het netwerk. Of wanneer een bepaalde kleur gebruikt wordt in het netwerk komen delen tevoorschijn die seksuele handelingen moeten uitvoeren.

Er zijn verschillende vormen van programmeringen, afhankelijk van het netwerk. Veel voorkomende zijn:

– Programmeringen die geheimhouding afdwingen: praten over het georganiseerde misbruik wordt geblokkeerd en herinneringen worden vervormd of onderdrukt. Als het slachtoffer probeert te spreken of zich iets herinnert kunnen geprogrammeerde reacties zoals zelfbeschadiging of suïcide optreden.
– Gehoorzaamheid aan het netwerk behouden.
– Wantrouwen richting anderen of zichzelf en de eigen waarneming.
– Het voorkomen van de gezonde hechting.
– Het aanzetten tot prostitutie of daderschap.

Deze technieken zorgen ervoor dat het slachtoffer volledig gecontroleerd blijft door het netwerk, zowel in gedachten, emoties als gedrag. Met name wanneer de mind-control voor het vijfde levensjaar is gestart.

Georganiseerd misbruik valt onder mensenhandel, omdat het voldoet aan de kerncriteria: het werven, vervoeren, opnemen en huisvesten van mensen onder dwang. Bij mensenhandel is het doel vaak uitbuiting, bij georganiseerd misbruik is uitbuiting vaak ook aanwezig, maar het is slechts een onderdeel van het groter geheel. De drijfveer ligt bij georganiseerd misbruik vaak bij machtsmisbruik en het uitoefenen van controle over de slachtoffers, door middel van manipulatie, indoctrinatie of mind-control, geweld, en langdurige afhankelijkheid.

Veel slachtoffers worden vanaf jonge leeftijd, soms vanaf hun geboorte, geworven en geïntroduceerd in het netwerk door ouders, familie, buren, of via (geloof)gemeenschappen. Ze worden gedwongen fysiek geweld uit te oefenen op dieren en mensen en worden seksueel misbruikt en geprostitueerd. Hiervan wordt vaak beeldmateriaal gemaakt dat kan worden gebruikt voor chantage of handel.

Slachtoffers hebben vaak weinig tot geen autonomie; hun vrijheid wordt ingeperkt door dwang, bedreigingen en controle. Het vermogen om een eigen wil te ontwikkelen, wordt vaak onderdrukt, wat verder versterkt wordt wanneer er indoctrinatie of mind-control is toegepast. Dit heeft als gevolg dat slachtoffers hun eigen gevoelens en verlangens niet meer herkennen en hun gedachten en gedragingen volledig door het netwerk worden gestuurd. Dit is een manier om de uitbuiting in stand te houden.

Hoewel sommige slachtoffers een ogenschijnlijk normaal leven leiden, met een baan en sociale contacten, blijven ze gevangen in het netwerk door voortdurende controle. Dit kan zich uiten in opgelegde regels, het inleveren van geld of bezittingen, en/of door mind-control, waarbij opdrachten op afstand (bijvoorbeeld via de telefoon) geactiveerd kunnen worden om slachtoffers te laten zwijgen of automatisch en ongewild te laten terug keren naar het netwerk. Dit beperkt slachtoffers in hun vrijheid en het netwerk maakt hiermee gebruik van slachtoffers voor eigen gewin en zelfbehoud.

Aangezien het erg traumatiserend is om slachtoffer te zijn van georganiseerd misbruik en veel mensen hier al vanaf de vroege kindertijd in zitten ontwikkelen de meeste mensen traumaklachten en/of worden gediagnosticeerd met (complexe) PTSS en/of een Dissociatieve Stoornis (AGDS, DIS en geïnduceerde DIS).

Complexe PTSS (cPTSS) ontstaat wanneer iemand, vaak vanaf de kindertijd, herhaaldelijk blootgesteld wordt aan langdurige vormen van verwaarlozing, fysiek en/of seksueel geweld. Hierdoor ontstaat een opeenstapeling van traumatische gebeurtenissen waar een scala aan klachten uit voortkomen.

Bron: https://traumanet.nl/info/wat-is-complexe-ptss

Dissociatie is een (tijdelijke) loskoppeling van gedachten, het lichaam, emoties, pijn en andere (zintuigelijke) waarnemingen. Door deze loskoppeling worden herinneringen buiten het bewustzijn geplaatst.
Er zijn alledaagse vormen van dissociatie, zoals dagdromen of op de automatische piloot naar huis rijden, maar dissociatie is ook een menselijke manier om met stressvolle en/of bedreigende situaties om te gaan waarbij (doods)angst ervaren wordt.

Bron: https://traumanet.nl/infotheek/dissociatie/wat-is-dissociatie/

DIS is het gevolg van vroegkinderlijk trauma, waarbij iemand structureel in angstige/bedreigende situaties heeft gezeten waardoor structurele dissociatie noodzakelijk was.

Het valt in de DSM-5 onder de dissociatieve stoornissen, waarbij beschreven wordt dat de identiteit is opgedeeld in twee of meer verschillende delen. Dit uit zich in het (intern) beleven van verschillende, vaak ook tegenstrijdige, gedachten, emoties, waarnemingen, mening en gedrag die al dan niet op de voorgrond zichtbaar wordt (identiteitswijziging). Door deze verschillende (interne) belevingen is er vaak verwarring over de identiteit, de vraag ‘wie ben ik’ komt vaak voor (identiteitsverwarring). Daarnaast is er sprake van gaten in het geheugen (amnesie) in zowel het heden als het verleden. Ook komt het voor dat er een afstand van zichzelf waargenomen wordt, zich onecht voelen of zichzelf niet herkennen in een spiegel (depersonalisatie). Deze belevingen komen ook voor ten opzichte van de omgeving. De omgeving kan als een droom, wazig, onecht of onherkenbaar waargenomen worden (derealisatie). Naast de identiteitswijziging, identiteitsverwarring, amnesie, depersonalisatie en derealisatie komen veel andere klachten voor zoals: angst en PTSS-klachten, het gevoel van minderwaardigheid, depressie of suïcidale klachten en eet en/of verslavingsproblematiek.

Aangezien dissociatie vaak wordt geïnduceerd binnen georganiseerd misbruik ontwikkelen veel slachtoffers van georganiseerd misbruik DIS. Dit betekent echter niet dat iedereen met een verleden van georganiseerd misbruik ook DIS heeft, ook (complexe) PTSS komt vaak voor.

Bron: www.dis-is-me.nl-Informatie-Introductie.

Binnen georganiseerd misbruik wordt de dissociatie vaak geïnduceerd door kinderen stelselmatig bloot te stellen aan (doods)angst. Hierdoor wordt dissociatie opgewekt waarna mind-control en indoctrinatie wordt toegepast. Dit leidt tot de ontwikkeling van verschillende delen die specifieke opdrachten dragen, afgestemd op de normen en waarden van het netwerk. Het geheel van deze delen wordt het aangemaakte systeem genoemd.

Net als bij DIS ontstaan er door trauma ook spontane delen die samen een systeem kunnen vormen. Bij cDIS is het echter vaak het aangemaakte systeem dat leidend is. Dit systeem beïnvloedt het gedrag, de gevoelens, handelingen, gedachten en herinneringen van de persoon, vaak zonder dat deze zich daarvan bewust is.

De term ‘hervonden herinneringen’ wordt gebruikt wanneer (delen van) een trauma opnieuw toegankelijk worden, waardoor iemand zich deze weer bewust kan herinneren. Gedurende het trauma worden herinneringen vaak gedissocieerd, wat betekent dat ze tijdelijk buiten het bewustzijn worden geplaatst.
Gedissocieerde herinneringen kunnen onbewust iemands gedrag, gedachten en emoties beïnvloeden, zonder dat diegene begrijpt waarom. Pas wanneer deze herinneringen weer toegankelijk worden, kunnen deze onbegrepen gevoelens en gedragingen verklaard worden. Hervonden herinneringen zijn dus herinneringen die opnieuw toegankelijk worden.

Deze term wordt vaak misleidend gebruikt, waarbij gesuggereerd wordt dat herinneringen ineens ‘gevonden’ worden zonder ooit te hebben bestaan.